Diagnostyka

Diagnostyka chorób alergicznych składa się z kilku etapów i podobnie jak w diagnostyce innych chorób są to: badanie przedmiotowe, badanie podmiotowe, badania dodatkowe. Oczywiście diagnostyka nie kończy się na tych elementach, stawia się również rozpoznanie wstępne, przeprowadza różnicowanie – gdyż często ten sam objaw może występować w różnych chorobach i nie koniecznie muszą to być choroby alergiczne. Przykładowo nie każda zmiana na skórze ma podłoże alergiczne, a nie każdy katar jest alergiczny, tak jak nie każda napadowa duszność czy kaszel to astma.

Badanie podmiotowe to wywiad lekarski – rozmowa z pacjentem o jego dolegliwościach. Pacjent pytany jest o objawy choroby, które spostrzega, czasem lekarz dopytuje o objawy, których pacjent sam nie zauważa, albo jest ich nieświadomy. W przypadku chorób alergicznych są to takie objawy jak: kaszel, duszność, świsty, katar, kichanie, zatkanie nosa, świąd nosa, świąd spojówek oczu, łzawienie oczu, świąd skóry, charakterystyczne zmiany na skórze lub inne objawy, o których więcej w zakładce choroby alergiczne. Ważne jest również określenie nasilenia tych objawów i okoliczności w których się pojawiają.

Badanie podmiotowe to badanie lekarskie pacjenta. Lekarz badając pacjenta poszukuje i rozpoznaje objawy spostrzegane obiektywnie oglądaniem, dotykiem, opukiwaniem itd. W przypadku chorób alergicznych mogą to być świsty wysłuchiwane w czasie osłuchiwania klatki piersiowej, ciemne zabarwienie powiek wokół oczu, mowa nosowa, zmiany na skórze czy inne objawy.

Badania dodatkowe to zwykle badania laboratoryjne, czy różne testy, które służą potwierdzeniu, albo wykluczeniu podejrzenia choroby, lub jak to ma miejsce w przypadku chorób alergicznych, ustaleniu czynnika (alergenu) wywołującego chorobę alergiczną. W diagnostyce chorób alergicznych wśród wielu wykonywanych badań dodatkowych, najczęściej wykonywane są: spirometria, testy skórne, badania immunologiczne i badania prowokacyjne wykonywane celem ustalenia klinicznego znaczenia określonego alergenu.