Testy skórne

Home / Testy skórne

Testy skórne

W diagnostyce chorób alergicznych najczęściej wykonuje się testy punktowe zwane PRIC. Wykrywają one obecność swoistych dla określonego alergenu przeciwciał klasy IgE związanych na błonie komórkowej mastocytów w skórze pacjenta, a więc wykrywają alergię IgE-zależną, czyli natychmiastową. Należy podkreślić, że testy te wykrywają tylko obecność tych przeciwciał a nie uczulenie. Zdarzają się bowiem osoby u których występują dodatnie testy z określonym alergenem, ale osoby te nie mają żadnych objawów po kontakcie z tym alergenem w warunkach naturalnej ekspozycji (np. można mieć dodatni test z alergenem kota i bezkarnie głaskać kota). Wykonanie tych testów polega na nałożeniu na skórę wewnętrznej powierzchni przedramienia kropli roztworów diagnozowanych alergenów (każda kropla to inny alergen). Krople nakłada się w odstępach co 3 cm, a następnie przez kroplę roztworu nakłuwa się naskórek przy pomocy specjalnego lancetu o długości ostrza 1 mm (czasem może to być końcówka igły), a następnie czeka się 15-20 minut. Po tym czasie krople alergenów usuwa się wacikiem i odczytuje testy. Odczyt polega na zmierzeniu powstałych bąbli, a czasem i rumienia wokół nich. Interpretacji wyników dokonuje doświadczony lekarz, porównując wielkość bąbli powstałych pod kroplami alergenów z bąblami kontroli dodatniej i ujemnej. Roztwory kontroli dodatniej i ujemnej nakłada się tak samo jak krople z badanymi alergenami. Kontrolę dodatnią stanowi roztwór histaminy i jeśli badanie zostało prawidłowo wykonane, a pacjent nie przyjmował przed badaniem żadnych leków hamujących reakcję (np. leki antyhistaminowe), to powinien pojawić się bąbel o średnicy minimum 3 mm. Kontrola ujemna to roztwór w którym są rozpuszczone alergeny (bez alergenów). Nakłada się go w celu wykrycia nadreaktywności skóry na jego składniki. W większości przypadków jest on ujemny (nie pojawia się bąbel) ale u pewnej grupy pacjentów pojawia się bąbel, co świadczy o występującej nadreaktywności ich skóry przy kontakcie z substancjami zawartymi w roztworze. Interpretacja zatem nie jest łatwa, gdyż trzeba porównać wielkość bąbli powstałych po kontakcie z alergenem z bąblami kontroli dodatniej i ujemnej, oraz z objawami występującymi po kontakcie z badanymi alergenami w warunkach naturalnej ekspozycji. Na tej podstawie lekarz wyciąga wniosek, który z alergenów jest istotny klinicznie czyli na który jest pacjent uczulony. Badanie nie jest dyskomfortowe dla pacjenta. Siedząc należy utrzymać krople alergenów na skórze przedramienia, a nakłucie lancetem jakkolwiek odczuwalne nie jest specjalnie bolesne (jak ukłucie komara). Testy skórne są zasadniczo bezpiecznym narzędziem diagnostycznym, rzadko zdarzają się powikłania w postaci reakcji alergicznych. Testy skórne charakteryzują się wysoką swoistością i czułością w przypadku diagnostyki uczulenia na alergeny powietrznopochodne, w przypadku alergenów pokarmowych są one mniej czułe i swoiste.

Pewną odmianą testów skórnych wykorzystywaną w diagnostyce alergii pokarmowej są testy typu PRICK by PRICK. Do ich wykonania wykorzystuje się naturalne produkty żywnościowe (np. jabłko, marchew, seler, rybę, mleko i inne). Technika wykonania testu oprócz nałożenia kontroli dodatniej i ujemnej, polega na nakłuciu lancetem produktu żywnościowego, a następnie naskórka pacjenta. Tak wykonane testy z alergenami pokarmowymi charakteryzują się o wiele większą czułością i swoistością niż wykonane przy użyciu roztworów komercyjnych.